Een weekeind meezeilen met een Dragonfly 920
Op het weekeind van 3 en 4 juli 2004 ben ik mee gaan zeilen met een
“Dragonfly”, een trimaran van Deense makelij.
Heel wat jaren geleden had ik eens zo’n yacht zien varen in de haven van
Nieuwpoort en ik was daar erg van onder de indruk.
Begin 2004 had ik eens een vraag op het zogenaamde "Dragonfly
Forum" geplaatst … of ik niet eens met zo'n zeilboot mee kon varen.
Er zijn toen een aantal reacties op geweest waaronder een aanbod van ene Martin
Rudolph - een Duitser die zijn Dragonfly 920 in Den Oever (Nederland) heeft
liggen.
Om een lang verhaal kort te maken : vrijdag 2 juli 2004 ben ik dus met
de trein naar Den Oever gereden. Nou ja, tot aan het station Anna
Paulowna, waar Martin me is komen oppikken.
Ik had er eigenlijk wel wat schrik van, want je gaat tenslotte toch
helemaal in je eentje mee met iemand wie je van haar noch pluimen kent (we
hadden al wel contact gehad via mail maar da's toch niet hetzelfde hé
...). Maar soit, da's dus allemaal heel goed meegevallen. Martin is
een toffe mens, ene die graag babbelt. Converseren ging in het Engels,
dat was het gemakkelijkst. Hij verstaat en spreekt wel wat Nederlands en
ik een beetje Duits, maar in 't Engels was het dus het simpelste.
Gelukkig dat Martin zijn boot ook helemaal alleen kan zeilen ! Toen we
de zaterdagochtend vertrokken heb ik wel even gestuurd (op motor) terwijl
Martin al de rest deed (de vlotters openzetten, het grootzeil heisen, de fok
opentrekken, ...). Al snel merkte ik dat zo'n Dragonlfy eerder reageert als
een kleine open zeilboot dan als een groot kajuitzeiljacht (hoewel deze Dragonfly
toch ook wel 9,20m lang is). Draaien gaat snel en vanzelf. Van
zodra we de haven uit waren begon het echte zeilen. Tof hoor ! Zonder
moeite haalden we 7 knopen snelheid (als je dat met een gewoon zeiljacht van 9m
haalt dan vind je al dat je snel vaart). En sneller ging het ook - als
vanzelf ! We haalden met gemak 10 knopen snelheid, en als er een windvlaag kwam
dan gingen we ook vlotjes over de 15 knopen. Het snelste dat we dit
weekeind gegaan zijn was 18,8 knopen !!! Zaaaaaaaalig !!!! Ik moet wel toegeven
dat er een flinke wind stond - ruim 5 beaufort. Toch, als er minder wind is dan
kan je altijd je spinnaker zetten en dan ga je ook sneller ... Bovendien hebben
we op een bepaald moment een reef moeten steken, want anders kan je ongelukken
krijgen (dan gaat de vlotter bij het scheefhangen diep in het water steken, en
dan ga je niet alleen trager, je loopt ook nog eens het risico dat je kapseist
...)
Door die twee vlotters aan de zijkant ga je niet zo scheef hangen als
bij een gewoon zeiljacht dus je zit comfortabeler. Alleen moet je er wel
rekening mee houden dat je bij een beetje golfslag echt wel erg nat kan worden
- het water komt dan niet alleen van de voorkant van de boot maar ook van de
zijkant : de dwarsbalk van de vlotters houdt het water tegen en dat spuit dan
omhoog en recht de kuip in ... met als resultaat dat je soms echt wel "zeiknat"
wordt ! Ik kan me inbeelden dat je als je met een Dragonfly op zee gaat terdege
rekening moet houden met de golfslag (nu zeilden we op de Waddenzee).
Voor degenen die de Waddenzee een beetje kennen : op twee uurtjes waren
we van Den Oever naar Enkhuizen gezeild. Omdat het nog te vroeg was om al
binnen te varen zijn we nog een tochtje gaan doen. Tegen 15u zijn we dan
toch Enkhuizen binnen gevaren. De vlotters werden niet ingeklapt omdat er
ergens een dubbele plaats voorzien was, speciaal voor bredere boten (met de
vlotters open is deze boot 6m breed). Jammer genoeg niet, zoals in Oostende,
aan een vingerponton.
Aanleggen ging vrij vlot - natuurlijk ook omdat Martin gewend is om dat
op z'n ééntje te doen. Op een bepaald moment loop ik, zoals ik Martin had
zien doen, over een dunne houten balk van de steiger naar de boot (ik moest
ergens nog een touw gaan losmaken). Er lag echter een stuk touw op deze
balk en daar gleed ik op uit ... met als resultaat dat ik viel. Met mijn
kont op die balk, mijn linkerbeen in het water en mijn rechterbeen op de
vlotter. En dat deed dus pijn, want m'n knie plooide dubbel naar de
zijkant ... AUW ! Ik vermoed dat ik m'n gewrichtsbanden verstuikt heb want het
doet echt wel pijn. Wandelen gaat nog wel maar heel traag en heel voorzichtig
... ik kan m'n been niet meer helemaal strekken of plooien en elke zijwaartse
of draaiende beweging veroorzaakt een flinke pijnscheut. Straks maar es
naar mevrouw doktoor gaan ...
Zaterdagavond zijn we in Enkhuizen in de Chinees gaan eten. Zondag
zijn we rechtstreeks van Enkhuizen naar Den Oever gezeild, we waren daar tegen
de middag. Bagage gepakt. Martin heeft me terug naar het station
gebracht (hij heeft mijn bagage gedragen) en dan ben ik dus met de trein naar
huis gereden. Tegen 18u was ik thuis.
Behalve het ongelukje met m'n knie vond ik het toch een heel tof
weekeind, en als je eens de kans krijgt om met zo'n Dragonfly mee te varen :
DOEN ! Het is echt een ervaring apart !
Voor meer informatie over deze (fantastische) zeilboten kan je terecht
op hun website … http://www.dragonfly.dk/