Vrijdag 20 juli 2007
Omstreeks 13u is Heidi me komen afhalen. We zijn naar de zee gereden en hebben allereerst onze bagage al aan boord gezet (op de Sargon, in de Mercatorjachthaven in Oostende). Daarna zijn we naar Middelkerke gereden, waar we om onze honger te stillen iets kleins gegeten hebben (in de "Mange Tout"), daarna zijn we in de Colruyt inkopen gaan doen voor gans de week. We hebben voor ongeveer 180 euro gekocht en kregen 3 % korting omdat de winkel de zaterdag (de 21e juli - feestdag) maar een halve dag open is. Alle beetjes helpen, niet ?
Ondertussen was het zonnetje beginnen schijnen. Gelukkig !
We hebben de koffer van de auto volgeladen en zijn dan terug naar de boot gereden. We hebben vervolgens samen alle eten en drinken op de steiger gezet en dan is Heidi, omdat het ondertussen al 18u30 was geworden, haar auto in Westende gaan zetten. Ze kon die daar bij haar ex thuis parkeren – wat natuurlijk interessanter is dan de auto gans de week op een parking in Oostende te zetten. Ze zou dan van daar met de kusttram terugkomen naar Oostende. In tussentijd heb ik alle gekochte voedingswaren aan boord gezet. Amai zeg, dat viel niet mee, ik heb me kapot gezweet !
Omstreeks 19u15 is Jean-Marie aangekomen, tegen 19u30 waren schipper Wilfried en zijn vriendin Ingrid er en zo'n kwartiertje later was Heidi terug aan boord. We hebben aan boord nog wat gebabbeld, maar omdat Jean-Marie eigenlijk deze avond nog niks gegeten had (en Heidi ondertussen ook alweer honger had ) zijn we nog naar het Zeezotje gegaan. Tegen 23u30 lagen we in ons bed - maar 't heeft erg lang geduurd voordat ik in slaap viel want de buren (op de Marmatoo) hebben nog erg lang in de kuip zitten babbelen ...
Zaterdag 21 juli 2007
We zijn opgestaan om 7u, met de bedoeling om de sluis van 8u te nemen. 'k Ben nog naar de bakker gegaan (want brood dat hadden we gisteren niet van de Colruyt meegebracht), we hebben ontbeten en tegen 8u30 konden we dan pas buiten varen. Er was namelijk geen schutting om 8u.
We hadden gelukkig mooi weer bij het vertrek. Er stond zo'n 4 à 5 beaufort wind, prima dus. Toen Wilfried vroeg wie er over wilde nemen heb ik meteen aangeboden om te sturen. Niet dat ik dat zo bijzonder graag doe (zeker niet met een stuurwiel) maar 't was scherp aan de wind varen en dat doe ik dan toch al liever dan met wind van achter.
De oorspronkelijke planning was om meteen naar Ramsgate door te varen, maar omdat één van onze bemanningsleden zich toch niet al te best voelde, en Ramsgate nog een heel eind varen was, beslisten we om maar in Duinkerke te stoppen.
Vlak voor de ingang van Duinkerke hebben we erg vaak overstag moeten gaan. Waarom dat nou nodig was dat is mij een raadsel maar soit - Wilfried was weer in vorm, hij heeft weer tegen me zitten roepen. In de havengeul was het van hetzelfde laken een broek, hij riep dat ik koers moest houden en vlak daarna riep -ie dat ik rechts moest houden. Maar omdat ik al rechts aan het houden was dacht ik dat hij misschien bedoelde dat ik naar links moest. Ik stuur dus naar links (okee, een foutje), begint -ie weer te roepen. Nou zeg - de goesting om van de vakantie nog te sturen was nu wel over.
Het snelst dat we vandaag gevaren hebben was ongeveer 6,5 knoop (door het water), en tegen 15u waren we al in Duinkerke. Afgelegde afstand : ongeveer 34,5 zeemijl (ongeveer, want de instrumenten waren bij aankomst al heel snel afgezet – energiebesparing, weet je wel - ik had dus nog niet de tijd gehad om te kijken hoe ver we vandaag precies gevaren hadden).
Om aan te leggen heeft Wilfried overgenomen. Eenmaal aangelegd wilde Wilfried met mij de havenmeester gaan betalen. Daar had ik dus niet veel zin in want ik dacht dat ik naar mijn voeten ging krijgen omdat ik een lang gezicht trok. Maar hij wilde het "uitbabbelen" want hij had er dan weer niet veel zin in dat ik heel de reis met een lang gezicht zou zitten (wat uiteraard te begrijpen is). We hebben gebabbeld, niet dat we elkaar overtuigd hebben van ons gelijk maar hij beloofde dat hij zich in de toekomst ging inhouden.
Het havengeld bedroeg 25,20 euro. We zijn daarna, omdat het nog zo vroeg was, nog wat naar de stad gegaan. Eigenlijk gingen we op zoek naar een thermosfles, want degene die aan boord was die was onderweg kapot gegaan (was in de afwasbak gezet en daar kon -ie zo te zien niet echt tegen). Een grote thermos hebben we spijtig genoeg niet gevonden (we hebben nochtans zowat heel de stad doorkruist), Ingrid heeft er dan maar 2 kleintjes gekocht.
Terug aan boord hebben we gegeten : stoofvlees met aardappeltjes, sla en tomaat.
We zijn ’s avonds nog in de douche gegaan en Jean-Marie is ook nog gaan joggen. Omstreeks 22u30 zijn we in onze nest gekropen. Komt het doordat ik net voor het gaan slapen was gaan douchen, ik weet het niet, maar ik geraakte weer slecht in slaap (da’s bij mij echter geen eigenaardigheid).
Zondag 22 juli 2007
Om 6u20 werd ik de eerste keer wakker : Jean-Marie kreeg een smsje. Dan liep diens wekker al af om 6u45 ... Om 7u zijn we opgestaan. Geeuw ...
Na het ontbijt en de afwas zijn we om 9u20 vertrokken. De eerste 2 uur heeft Ingrid gestuurd, daarna heeft Jean-Marie overgenomen en die is zowat de ganse trip aan het roer blijven staan. In 't begin hadden we afwisselend regen en droog weer, maar gaandeweg werd dat afwisselend zonnig en bewolkt. Het was trouwens heel helder : halverwege het Kanaal konden we zowel Frankrijk als Engeland zien liggen - dat is iets wat ik bij mijn weten nog niet al te veel heb meegemaakt !
Toen we bijna aan Engeland waren hebben we even weinig wind gehad, maar dat was gelukkig maar heel even. Onze maximum snelheid was 8,0 knopen (met halve wind) en de maximum windsnelheid was 29 knopen.
Net zoals vorige zomer hebben we in Ramsgate zelf ergens aan een (ons toegewezen) steiger een plaatsje mogen gaan zoeken, en ook net zoals vorig jaar waren de nog vrije plaatsen redelijk smal. We hebben ons ergens naast een klein motorbootje geparkeerd. Het was toen ongeveer 16u20 (Belgische tijd) - we hebben dus zo'n 7 uur lang gevaren en we hebben vandaag 44,30 zeemijl afgelegd.
Jean-Marie, Heidi en ik zijn dan in de stad op zoek gegaan naar een zeilbroek voor Jean-Marie - in de drukte de vrijdag was hij de zijne vergeten in te pakken. Aan de haven was wel een winkeltje waar ze zo'n broek verkochten maar dat exemplaar vond Jean-Marie niet zo leuk. In de stad zelf was er echter bijna geen enkele winkel open (tja, het was dan ook zondag). Geen broek gekocht, met andere woorden. We hebben wel nog ponden uit de muur gehaald en op de terugweg naar de boot zijn we op zoek gegaan naar de havenmeester om het liggeld voor vannacht te betalen (23,10 pond), daarna gingen we terug naar de Sargon. Ingrid en Wilfried begonnen zich ondertussen al af te vragen waar we bleven.
We zaten gezellig aan boord wat te babbelen toen er plotseling op onze boot geklopt werd. Stonden daar twee mannen van de Britse douane, zij wilden aan boord komen. Kom maar binnen hoor mannen ! Ze wilden weten of we geen verboden goederen aan boord hadden (wapens, drugs, pornografisch materiaal, ...). Neen dus. Het waren anders wel vriendelijke mannen. Eén van de twee was trouwens een schattig ventje (hé Heidi ?). Toen we vertelden dat we morgen naar Londen wilden varen keken ze maar bedenkelijk, ze vonden dat blijkbaar niet zo'n goed idee. Op Wilfried zijn vraag naar goede raad belde het schattig ventje naar zijn collega (navigator) aan boord van het douaneschip om daar te horen wat we het beste konden doen. We besloten om het morgen toch maar te proberen - Londen ...
Dan was het tijd voor het avondeten : spaghetti bolognaise. Na het avondeten is Jean-Marie nog gaan joggen, en daarna : vroeg naar bed, want morgen moeten we alweer om 7u opstaan. Londen is nog ver weg !