Sysyphus naar Antwerpen
De meesten zullen het ondertussen al wel weten : in maart 2009 heb ik in Friesland een tweedehands kajuitzeiljachtje gekocht. Het is een Friendship 23, 6,80m lang en het bouwjaar is 1975. Er is ook een buitenboord motor bij van het merk Yamaha – 8pk. Op het moment van aankoop heet de boot Sysyphus. Het was natuurlijk niet de bedoeling dat de boot in Friesland te laten liggen. Dus bij aanvang van de paasvakantie heb ik, samen met een aantal vrienden, het bootje van Friesland overgebracht naar Antwerpen. Dit is gebeurd via de Staande Mastroute.
Zondag 5 april 2009
Om 9u zijn Filip en Liesbeth me thuis komen halen – met al de bagage die ik bij me had zag ik het echt niet zitten om met het openbaar vervoer naar de zeilclub te gaan. Ik had niet alleen kledij en slaapgerief bij me, maar ook een heleboel eten en drinken (voor 3 mensen) en materiaal voor de boot.
Nadat we eerst nog langs het tankstation gepasseerd waren (bidonneke met benzine vullen, ge weet nooit waar het goed voor is) zijn we naar de zeilclub gereden.
Ginder hebben we dan alles uitgeladen. Filip moest vergaderen en Liesbeth is terug naar huis gereden. Na een tijdje is Arne gearriveerd (die had gelukkig niet zoveel bij zich) en tegen 12u was ook Rudi er, met zijn echtgenote Marianne. Rudi was de goede ziel die ons naar mijn bootje zou rijden (toch wel een tocht van zo’n 2 uur en een half …). Al een geluk dat Rudi nogal een grote auto heeft … Want anders hadden we zeker een deel van ons gerief achter moeten laten.
Om 15u15 zijn we in Echtenerbrug aangekomen. Moest het niet zo ver zijn dan zou ik de boot daar gewoon laten liggen, zo’n leuk en gezellig haventje ! Maar ja … Ik heb de havenmeester gezegd dat ik degene was die de boot gekocht had en dat we deze nu naar Antwerpen zouden varen. Hij was al op de hoogte en liet ons binnen. Filip is meteen begonnen met het inladen van de boot. Deze was daarna wel een “beetje” een rommelboel maar we wilden zo snel mogelijk vertrekken dus alles netjes wegleggen was op dat moment niet zo belangrijk. Dit kon later nog wel. We zijn allemaal nog naar het toilet gegaan en om 15u45 zijn we (Filip, Arne en ik) dan vertrokken. Marianne en Rudi reden terug naar huis.
De motor startte zo goed als meteen, een pak van mijn hart - want zonder motor zouden we nergens geraken ! We hadden gelukkig heel mooi weer, het zonnetje scheen volop en de temperatuur was aangenaam. Het was alleen jammer dat er geen zuchtje wind stond … Van zeilen zou dus niet veel in huis komen. Vanuit het haventje kwamen we op het Tjeukemeer terecht. Eerst zijn we onder de autosnelweg A6 doorgereden en om 16u35 (jaja, we hebben alles goed genoteerd dank zij Filip) zijn we de leuke ophaalbrug op het kanaal (Follegasleat) gepasseerd. Dat kanaal moesten we eerst nog door, daarna nog door een plas (Grutte Brekken) en een ander kanaaltje om dan op het IJsselmeer terecht te komen.
Om 16u38 pruttelde de motor even en toen hield –ie ermee op. Gelukkig geen mankement aan de motor, de benzine was gewoonweg op. We hebben de benzinetank dus terug gevuld (met benzine + olie want het is een tweetaktmotor) en toen konden we verder varen. Om 17u50 zijn de we door de Prinses Margaritasluis gevaren en dan : “IJsselmeer, here we come !” Ik had al verschillende verhalen gehoord, over hoe het flink kan spoken op dat IJsselmeer … maar toen wij er waren was het echt bijzonder kalm.
Om 18u30 is Arne aan het eten begonnen en Filip heeft mijn nieuwe, super-de-luxe navigatieverlichting in elkaar gepuzzeld omdat het nu snel donker zou gaan worden. Deze verlichting werkte trouwens niet zoals het zou moeten … Filip heeft als noodoplossing aluminiumfolie bij de batterij moeten steken anders wilden de lampjes niet branden. Om 19u was de benzinetank alweer leeg. Dat wil dus zeggen dat we ongeveer 2u20 doen met 5 liter benzine.
We beslisten om in Urk te gaan overnachten. Daar zijn we om 21u20 aangekomen. Nadat we de boot vastgemaakt hadden zijn we op zoek gegaan naar een benzinestation. We hebben er wel één gevonden, maar toen we daar waren reed er net een man binnen die ons wist te vertellen dat je hier ’s avonds niet kan tanken, ook niet met bancontact. Hij wilde ons wel helpen, hij heeft ons in zijn auto meegenomen naar een tankstation verderop, waar we konden tanken met zijn kaart. We betaalden hem dan cash terug. In totaal hebben we 35 liter getankt en we betaalden daar ongeveer 43 euro voor. De man was zo vriendelijk om ons ook nog terug naar de haven te brengen.
Veel heb ik ’s nachts niet geslapen – ik had het niet alleen behoorlijk koud maar er heeft er ene flink gesnurkt ook !!!
Maandag 6 april 2009
We zijn al om 5u opgestaan. Na een bezoekje aan het toilet zijn we vertrokken – het was toen 5u30. Het voordeel van laat in een jachthaven aan te komen en zo vroeg te moeten vertrekken is dat de havenmeester nog niet langs is geweest en dat we dus gratis overnacht hebben. We hebben dat niet met opzet gedaan, maar we hadden nog een lange weg voor de boeg en vroeg vertrekken was gewoon pure noodzaak. We waren zelfs vroeger wakker dan de zon, die zagen we pas om 6u30. Een kwartiertje later zijn we de Flevocentrale voorbij gevaren. Nog een uurtje later zijn we dan de Houtribsluis (bij Lelystad) doorgevaren. Voor degenen die het moest interesseren : het telefoonnummer van deze sluis is 0031 320 261 155 en ze wordt op alle tijden bediend. Ik vermoed dat het daar later op de dag wel eens flink druk kan zijn, maar nu waren wij de enige boot …
Na de sluis zaten we op het Markermeer. Ook nu stond er zo goed als geen wind. Het werd dus opnieuw gans de dag motoren. Om 8u20 was de benzine weer op en moest er bijgevuld worden. We hebben nog twee keer benzine bijgevuld en om 12u20 lagen we bij de Oranjesluizen (bij Amsterdam). 40 minuutjes later hebben we aangelegd in jachthaven WSV Aeolus. Niet meteen een gezellige omgeving – de haven ligt daar dicht bij industriegebied en bij redelijk vervallen appartementsgebouwen. Ietsje voor de jachthaven was een grote machine een poging aan het doen om de restanten van een container stuk te krijgen. Dat ging gepaard met veel lawaai. ’t Zou iets voor mij zijn, demolition Carina … ;-)
Nadat Filip en ik een tankstation gezocht en gevonden hadden (Arne bleef achter om de boot te bewaken want we lagen aan de kant en iedereen kon zo op de boot als ze dit zouden willen) zijn we om 13u40 bij Aeolus vertrokken. We hebben voor 14 liter getankt en hebben daar pakweg 18 euro voor betaald. Ik heb ook nog een busje olie gekocht, dat heeft me ongeveer 11 euro gekost.
Op weg naar de Westerkeersluis – dit is de toegangspoort tot Amsterdam. Telefoonnummer is 0031 206 241 457, aanmelden vóór 23u als je de Staande Mastroute van noord naar zuid vaart. Het was niet simpel om als klein zeilbootje een plekje te vinden om aan te meren want het ligt daar vol met beroepsvaart - maar het is ons uiteindelijk toch gelukt. We zijn ons gaan aanmelden bij de bedien- en havengeldpost. Het kostte voor mijn bootje 7 euro voor de doorvaart door Amsterdam (let op : je kunt niet cash betalen, enkel met een creditcard !!!).
Om 15u zijn we door de sluis gegaan en dan konden we ons ergens in een inhammetje vastleggen. We waren alweer de enige boot. Het was nu : wachten op de opening van de spoorwegbrug zodat we door Amsterdam zouden kunnen varen.
We besloten om dan maar wat te rusten / slapen. Er werd nu gelukkig niet meer gesnurkt, maar veel geslapen heb ik weer niet want dit keer ging mijn telefoon 3 keer. Omdat ik er geen idee van had hoeveel zo’n telefoontje me zou kosten heb ik het heel kort gehouden (ik had niet zo veel centen opgeladen en ik moest wel zien rond te komen om – dacht ik – alle sluizen en bruggen onderweg op te kunnen bellen). ‘k Heb de papa van Arne dan wel een smsje gestuurd waarin ik zei waar we op dat moment waren en dat alles goed was met ons. Ik wilde ook Stefan een sms sturen want die had me ook al eens gebeld, maar om de één of andere reden lukte dit niet. Ik had mijn gewone gsm thuisgelaten en had mijn reserve meegenomen – omdat de batterijen hiervan het langer uithouden. Thuis had ik al mijn nummers op mijn simkaart gezet en in de reserve gsm “opgeladen” naar het telefoongeheugen. De nummers zaten er ook effectief allemaal in, ik heb het nagekeken. Raar dat ik dan geen smsjes kon sturen naar sommige mensen …
Een paar uur later hebben we gegeten, hebben we een korte wandeling gemaakt, zijn we in een cafeetje wat gaan drinken en hebben we een geldautomaat gezocht want mijn centen waren zo goed als op. Terug aan boord had ik de sluis opgebeld en ze vertelden me dat omstreeks 23u30 de spoorwegbrug open zou gaan – maar dat ik rond die tijd nog eens moest bellen om zeker te zijn. Filip en ik zagen effectief de mannen van de spoorweg rondlopen dus we dachten dat het nu niet lang meer zou duren. Maar de treinen bleven maar over de brug razen (drukke lijn, daar in Amsterdam) en na de volgende telefoon zei men me dat de brug waarschijnlijk om 0u45 open zou gaan. Niet dus – het was pas 2u17 toen de brug open ging. De mensen van de sluis konden daar natuurlijk niet aan doen – zij moeten nu éénmaal wachten tot de mannen van de spoorweg beslissen dat de brug open mag. Dit kan maar één keer op een nacht – en dan moet je dus zien dat je klaar bent om snel snel de brug te passeren … In de tegenovergestelde richting kwamen eerst 3 boten voorbij en dan was het onze beurt.