Maandag 23 juli 2007
Het was dus geen 7u maar 6u15 toen we zijn opgestaan. Na het ontbijt en de afwas (en de douche voor sommigen) zijn we om 7u30 uit Ramsgate vertrokken.
De bedoeling was om naar Londen te varen. Wilfried wilde eerst in St. Katharine's Dock gaan liggen, maar van vorig jaar weet ik nog dat het daar peperduur is. South Dock Marina is goedkoper en bovendien kan je daar altijd binnenvaren. Het is te zeggen : een paar uur voor en na hoog water (zoals in alle Londense jachthavens) - maar met "altijd binnen kunnen varen" bedoel ik dat je ook binnen kunt als hoog water om 3 uur 's nachts is. Al de andere jachthavens van Londen zijn gesloten rond ongeveer 20u (of vroeger).
Toen we in Ramsgate vertrokken was het bewolkt met hier en daar een regendruppel. We zagen het Jean-Marie al denken : had ik nu die zeilbroek toch maar gekocht ... Het maximum aan wind dat we vandaag gehad hebben was zo'n 23 knopen, maar meestal was het minder.
Het eerste stuk was met halve wind van Ramsgate tot aan de monding van de Thames Estuary, en van daar konden we dan een ruime koers varen. In het begin heeft Ingrid gestuurd maar daarna heeft Jean-Marie weer overgenomen.. Heidi heeft ook een tijdje gestuurd, maar het merendeel van de dag stond Jean-Marie aan het roer.
Omstreeks 14u waren we aan de monding van de Medway - toen stond er bijna geen wind meer. Wilfried riep South Dock Marina op maar daar zeiden ze dat er geen plaats meer was (eigenaardig ...). Volgens de havenmeester van South Dock Marina is St. Katharine's gesloten (ook heel eigenaardig). We gingen dus op zoek naar een andere mogelijkheid. Veel keus was er niet want de andere jachthavens zouden al lang gesloten zijn tegen dat we daar arriveerden. Er restten dus twee mogelijkheden : toch naar South Dock Marina varen en het daar nog eens proberen - of ergens onderweg op de Thames aan een mooring gaan liggen. Dat laatste was niet echt een prettig vooruitzicht : je ligt daar dan heel de nacht te wiggelen en te waggelen (is heel leuk voor degenen die redelijk vatbaar zijn voor zeeziekte) en we konden niet aan land gaan want we hadden geen bijboot bij. Terugkeren en de Medway opvaren om naar Gillingham Marina te zeilen was geen optie meer want Wilfried zei dat we het hoog water ondertussen gemist hadden.
We beslisten dus maar om door te varen tot in Londen en te zien wat het daar zou worden.
Ondertussen was het "gezellig" beginnen regenen - wat zeg ik - gieten ! En Jean-Marie stond daar aan het roer in zijn jeansbroek ... Kleddernat was die ! Heidi in Ingrid waren binnen gaan zitten, zij waren stilletjesaan aan het eten begonnen. Wilfried, Jean-Marie en ik stonden nog buiten. Tegen de tijd dat we bij Londen waren was ik ook al flink nat geworden : ik stond in mijn schoenen te soppen en de bovenkant van mijn t-shirt was eveneens vochtig.
Bij de Thames Barrier zagen we dat één van de openingen al afgesloten was, en een andere stond klaar om in nood snel gesloten te kunnen worden. Er waren op de Thames namelijk al 12 "flood warnings" gegeven (dit wist ik van een smsje van mijn pennevriendin Angela die in Engeland woont) en uit voorzorg was al een deel van de stormvloedkering gesloten !
Omstreeks 21u waren we bij South Dock Marina aangekomen. Daar lagen twee motorboten op de rivier die (dit konden we zien toen wij er dichtbij gingen varen) blijkbaar pech hadden. Eén van de boten had plastic rommel in zijn schroef zitten en de bemanning van de andere boot probeerde te helpen om alles uit de schroef te prutsen (met weinig succes, overigens). Wilfried had ondertussen nog eens geprobeerd om de havenmeester op te roepen - die zei nog eens dat er in de jachthaven geen plaats was, dat hij enkel de twee motorboten nog binnen ging laten. Op onze vraag naar alternatieven gaf de havenmeester ons de naam van een andere marina in Londen (Limehouse Marina) - die Heidi dan probeerde te contacteren. Alle mogelijkheden in de Reeds heeft ze geprobeerd maar niks was nog open (zoals wel te verwachten was).
We zijn dan rondjes blijven draaien aan de ingang van de marina en toen Wilfried dan toch nog maar eens een poging deed om te havenmeester te vermurwen deed die teken dat we even aan de kant moesten gaan liggen (bij de ingang - het was daar behoorlijk woelig … lang leve de fenderkes !). Hij zou ons komen helpen van zodra de motorboten op hun plek lagen.
Dat wachten heeft nog ongeveer een half uurtje geduurd, maar soit, we kregen alsnog een plaatsje aan een steiger toegewezen. De havenmeester zelf (Nigel) vaarde even met ons mee om ons het plekje te wijzen (ergens achteraan, tussen de woonboten) en hij heeft ons ook geholpen met het vastleggen van de boot. Wilfried had in tussentijd Nigel eerst al uitgenodigd om samen met ons aan boord iets te komen drinken en even later mocht hij zelfs mee komen eten. Dat aanbod heeft hij aangenomen. Het heeft wel even geduurd voordat Ingrid en Heidi ervan overtuigd waren dat Wilfried en Jean-Marie hen geen blaaskes aan het wijsmaken waren - ze geloofden eerst niet dat de havenmeester ging komen. Zij hadden de conversatie aan dek niet gevolgd omdat ze aan het eten bezig waren geweest.
De havenmeester is dus komen drinken en eten (het was vandaag rijst met kipfilet). Nou zeg, die man kan het goed uitleggen ! We kregen tekst en uitleg waarom hij eerst zei dat er geen plaats meer was in de marina : de collega waarvan hij die middag de zaak overgenomen had die was met niks in orde qua papierwerk en Nigel was aan het proberen om dat allemaal op orde te stellen. Toen hij deze avond zag dat we maar rondjes bleven varen besliste hij uiteindelijk om ons toch maar binnen te laten (erg veel plaats was er inderdaad niet meer, maar dat krijg je natuurlijk als de bekendste marina van Londen beslist om in volle hoogseizoen te sluiten voor onderhouds- en herstellingswerken ??? … ).
Nigel vond het blijkbaar wel gezellig bij ons aan boord, hij bleef maar zitten. En het eten vond hij erg lekker (pluimke voor Heidi en Ingrid) ! Ik geloof dat het al na 1u 's nachts was toen we in ons bed konden kruipen.
't Was vandaag dus een lange dag : op om 6u15, pas tegen 01u in bed. We hebben 71,8 zeemijl gevaren.
Dinsdag 24 juli 2007
We hebben vandaag lekker lang geslapen (dat was ook wel nodig na gisteren !) en we zijn pas opgestaan om 10u30. En kijk : het zonnetje scheen volop ! Wat een verademing na al de regen van gisteren ….
We hebben gedoucht, Jean-Marie is naar supermarkt Tesco's gegaan voor brood, Ingrid heeft de kuiptafel geïnstalleerd en toen het brood gearriveerd was hebben we ontbeten aan dek. Alle natte kledij van gisteren hebben we buiten aan de boot gehangen zodat alles kon drogen.
Na het ontbijt zijn Heidi en Jean-Marie opnieuw naar Tesco's gegaan, er moesten nog wat inkopen gedaan worden. Sommige frisdrank was bijna op en er was een deel van het vlees weggegooid omdat het er niet meer goed uitzag - wat eigenlijk niet had mogen kunnen, want het was luchtdicht verpakt geweest en had gans de tijd in de koelkast gelegen ...
Wanneer ze terug waren van de supermarkt zijn we dan vetrokken naar de metro - waar we een dagpas voor 2 zones gekocht hebben (die kostte nu 5,20 pond, vorig jaar nog maar 4,60 ... Flinke prijsstijging als je het mij vraagt …). Aan de halte Regent Street zijn we uitgestapt en van daar zijn we naar Oxford Street gewandeld. Onderweg kwamen we een hele grote speelgoedwinkel tegen waar Jean-Marie en Heidi kado's zijn gaan kopen voor hun kinderen. Omdat het daar in die winkel nogal druk was ben ik maar buiten blijven staan. Eigenlijk was het in heel Londen - of toch het stuk dat we al gezien hadden - heel druk. Niet leuk (althans, dat vind ik toch niet).
Het volgende doel was Oxford Street, waar we op zoek gingen naar HMV, één van de grootste CD-winkels van Londen. Op het internet had ik thuis opgezocht dat ze daar een CD zouden hebben waar ik al lang naar op zoek was, één die vanuit België niet via Fnac besteld kon worden (The Best of New Welsh Folk Music). Je kan die wel bij de verkoper in Wales (Sain Music in Caernarfon) via internet bestellen, maar je kan dan enkel via Visa betalen en dat heb ik dus niet. Mijn idee was zodoende om de CD dan maar in Londen te kopen.
In HMV wisten ze me te vertellen dat ze de CD op dat moment niet binnen hadden, die was enkel nog in hun winkel in Wales te verkrijgen. Een beetje ver voor mij om even op één dag over en weer te rijden. De winkel kon 'm wel bestellen maar niet opsturen naar België. Daar was ik dus ook niks mee verder geholpen ... De man achter de kassa gaf me wel een adres van een klein winkeltje in het centrum van Londen (Hobgoblin Music op Rathbone Place) waar ze de CD misschien wél hadden. Van de andere twee adressen die ik via het internet had gevonden zei de man dat de ene de CD zeker niet zou hebben en de andere winkel was verleden jaar failliet gegaan ... Allez, niks dan goed nieuws dus.
Omdat ik toch nog op zoek wilde gaan naar de CD en omdat ik het (zowel voor de anderen als voor mij ) absoluut niet leuk vond dat iedereen met mij mee zou moeten sjokkelen (zij wilden nog wel wat van Londen zelf zien en het was ondertussen al redelijk laat geworden) spraken we af dat we tegen 20u30 terug aan boord zouden zijn - of dat de anderen mij een sms zouden sturen moest er iets tussen komen.
Ik ben eerst naar die andere winkel (Virgin) gesjeesd en inderdaad : daar hadden ze 'm niet en konden ze 'm ook niet bestellen. Dan maar op zoek naar die Hobgoblin Music. Na wat gezoek en gevraag heb ik dat winkeltje ook gevonden, maar daar verkochten ze helemaal geen CD's - enkel muziekinstrumenten. De man in de winkel was echter heel erg behulpzaam – nadat ik heel de situatie aan hem uitgelegd had belde hij Sain Music in Wales op en vroeg daar wat ik het best kon doen. De oplossing was blijkbaar om een "postal order" (vervanging van geld) naar Wales op te sturen en dan zouden zij mij de CD opsturen. Het was natuurlijk wel een risico, voor hetzelfde geld steken ze daar bij Sain de centen in hun zak en sturen ze geen CD op - en daar kan ik dan niks tegen doen. Ik heb het risico maar genomen, want wie weet wanneer ik nog eens tot in Wales geraak ... ??? Ik ben dus op zoek gegaan naar de post, heb die snel gevonden, heb daar een postal order gekocht voor ongeveer 15 pond, heb die in de enveloppe gestoken die de mijnheer van Hobgoblin Music voor mij geschreven had, ik heb daar een briefje bij gestoken met daarop wat uitleg en heb dan heel de zaak opgestuurd. En nu maar duimen ! (nota achteraf : de 30e juli stak de CD al in mijn brievenbus – waarvoor dank, Sain Music !).
In dat postkantoor heb ik ook een kaartje gekocht voor Christel en de kinderen, en dan ben ik op zoek gegaan naar geschikte kado's voor diezelfde kinderen. Er waren wel van die winkels waar ze t-shirts, petjes en andere prullaria van Londen verkochten maar dat vond ik allemaal maar niks. Uiteindelijk ben ik dan ook maar die grote speelgoedwinkel op Regent Street binnengestapt en na lang zoeken heb ik een gezelschapsspelletje gekocht.
En dan nu : naar boord ! Onderweg ben ik even langs Tesco’s gepasseerd voor een snackje en dan : naar de haven. Daar aangekomen - het was toen ongeveer 20u- was de deur van de Sargon natuurlijk op slot want Wilfried had de sleutel mee, maar van Ingrid had ik die middag gezien hoe ik toch aan boord zou kunnen geraken - en dat is dan ook gelukt. Ik heb een muziekje opgezet, heb mijn leesboek genomen en heb lekker rustig wat in dat boek gelezen.
Om 20u45 kreeg ik een smsje van Jean-Marie, dat ze nog even weg zouden blijven want Heidi haar portefeuille was uit haar handtas gestolen in de metro, terwijl ze op terugweg waren naar de Sargon. Oei ... Ik ben dan de havenmeester maar gaan betalen (was 40 pond voor 2 nachten). Het was weer Nigel die werkte. Die man babbelt toch wel erg graag hoor - ik ben met moeite terug aan boord geraakt ! Ik had voor alle veiligheid een smsje van Jean-Marie gestuurd, dat ik binnen was geraakt, zodat Wilfried zich daarover geen zorgen moest maken … maar dat had Jean-Marie niet gelezen.
Aan boord heb ik dan nog wat gepuzzeld en omstreeks 22u was gans de bemanning terug aan boord. We hebben nog gegeten, de afwas werd gedaan en toen zijn we gaan slapen.