Maandag 19 juli
Wesley geeft Evi stuurles
Wakker om 6u, snel ontbeten (met cracotten in plaats van brood, dat laatste was reeds op en we hadden nog niet de kans gehad om naar de bakker te gaan) want in tegenstelling tot wat de voorspellingen hadden gezegd stond de wind nog in de goede richting. Om 7u vertrokken we dan … brrrr, het is nog behoorlijk frisjes hoor, ’s morgens vroeg ! Zomer of niet …
Wat ons allemaal is opgevallen is dat er hier, aan deze kust, veel windmolenparken staan. En grote ook !
We vaarden eerst op motor, hebben een heel klein stukje kunnen zeilen maar de wind viel weg dus het werd weer motoren. Wat een verschil met de voorgaande dagen !!! Wesley, die zich nu kiplekker voelde, heeft een tijdje gestuurd – en Evi ook. Omdat de zee nu heel erg rustig was kon er lekker geluierd worden aan boord. De boeken werden bovengehaald en Steffi en Marleen stortten zich erop. Er werd een muziekje opgezet, er werden dutjes gedaan, er werd een nieuwe dans uitgevonden (Doe de “Croeso” !!!), … Dit is dus vakantie ! Het werd trouwens lekker warm in de loop van de dag. Op het einde van de trip zat Evi zelfs in haar beha aan dek te genieten van het zonnetje. We waren precies een “uitkleedboot” : zoveel te dichter we bij de haven waren, zoveel te minder kledij we aanhadden. Chance dat we niet nog 10 mijl verder moesten varen … :-D
Toen we de rivier Deben opdraaiden konden we eindelijk terug een beetje zeilen. Het was daar zo heerlijk rustig, ‘n lekker zonnetje, zalig tussen het groen, alleen maar andere zeilbootjes te zien en geen industrie meer. Omstreeks 16u arriveerden we in Woolverstone Marina, met vandaag weer zo’n 42 zeemijl achter de rug. Dat hebben we “gevierd” met een lekkere omelet (met garnituur naar ieders wens).
In deze jachthaven vind je trouwens zalige douches ! Daar maakten we dan ook gretig gebruik van ! :-D
Iets later zijn we naar Pin Mill gewandeld, langs het public footpath. Een korte maar leuke wandeling, waarop we heel wat “wildlife” zijn tegengekomen, onder andere een vrij grote kever die maar geen afscheid scheen te willen nemen van Steffi, en een schattig kikkertje.
In Pin Mill (een dorpja aan de Engelse oostkust, dé “place to be” voor zeilers) dronken we wat in de Butt & Oyster. En raad es wie we daar tegenkwamen ? Het Nederlandse koppel van in Ramsgate (van zeiljacht Geronimo) ! Zij waren blijkbaar ook naar Woolverstone Marina gezeild en gingen uiteraard iets drinken (en eten) in de Butt & Oyster !!
Na zowat anderhalf uur besloten we terug te gaan naar de boot. Slaapwel !
Wat ons allemaal is opgevallen is dat er hier, aan deze kust, veel windmolenparken staan. En grote ook !
We vaarden eerst op motor, hebben een heel klein stukje kunnen zeilen maar de wind viel weg dus het werd weer motoren. Wat een verschil met de voorgaande dagen !!! Wesley, die zich nu kiplekker voelde, heeft een tijdje gestuurd – en Evi ook. Omdat de zee nu heel erg rustig was kon er lekker geluierd worden aan boord. De boeken werden bovengehaald en Steffi en Marleen stortten zich erop. Er werd een muziekje opgezet, er werden dutjes gedaan, er werd een nieuwe dans uitgevonden (Doe de “Croeso” !!!), … Dit is dus vakantie ! Het werd trouwens lekker warm in de loop van de dag. Op het einde van de trip zat Evi zelfs in haar beha aan dek te genieten van het zonnetje. We waren precies een “uitkleedboot” : zoveel te dichter we bij de haven waren, zoveel te minder kledij we aanhadden. Chance dat we niet nog 10 mijl verder moesten varen … :-D
Toen we de rivier Deben opdraaiden konden we eindelijk terug een beetje zeilen. Het was daar zo heerlijk rustig, ‘n lekker zonnetje, zalig tussen het groen, alleen maar andere zeilbootjes te zien en geen industrie meer. Omstreeks 16u arriveerden we in Woolverstone Marina, met vandaag weer zo’n 42 zeemijl achter de rug. Dat hebben we “gevierd” met een lekkere omelet (met garnituur naar ieders wens).
In deze jachthaven vind je trouwens zalige douches ! Daar maakten we dan ook gretig gebruik van ! :-D
Iets later zijn we naar Pin Mill gewandeld, langs het public footpath. Een korte maar leuke wandeling, waarop we heel wat “wildlife” zijn tegengekomen, onder andere een vrij grote kever die maar geen afscheid scheen te willen nemen van Steffi, en een schattig kikkertje.
In Pin Mill (een dorpja aan de Engelse oostkust, dé “place to be” voor zeilers) dronken we wat in de Butt & Oyster. En raad es wie we daar tegenkwamen ? Het Nederlandse koppel van in Ramsgate (van zeiljacht Geronimo) ! Zij waren blijkbaar ook naar Woolverstone Marina gezeild en gingen uiteraard iets drinken (en eten) in de Butt & Oyster !!
Na zowat anderhalf uur besloten we terug te gaan naar de boot. Slaapwel !
Dinsdag 20 juli
Evi kuist het zout van het dek
Lekker uitgeslapen ! Om 9u kwamen we pas uit ons bed. Alles kalm aan vandaag want we blijven hier een dagje liggen. Na het ontbijt vertrokken we om 10u30 richting Ipswich stad. Mooi, zonnig weer vandaag !
Eerst moesten we nog een klein wandelingetje maken tot aan de straat en daar moesten we nog ongeveer 20 minuutjes wachten tot de bus kwam. We namen met z’n allen die bus maar Stefan en ik zouden bij Fox’s Marina uitstappen om daar in de chandlery (scheepswinkel) één en ander te gaan kopen en natuurlijk ook om wat Oysters te gaan bekijken. Ter info voor de niet-kenners : Oyster is een merk van zeiljachten dat bekend staat voor z’n kwaliteit (en uiteraard ook voor de bijhorende hoge prijs). De anderen reden door tot in Ipswich om de stad te verkennen. Wij hebben 2 Oysters van binnen te zien gekregen, 43 voet lang dacht ik … niet meer van de jongste boten en dat zag je, maar … het zijn Oysters, dus het is kwaliteit !
Na de boten kwam de chandlery. En weet je wie daar ook was (we hebben hun fietsen gezien) ? Dat Nederlandse koppel van de Geronimo ! Toen was het al een flink stuk na de middag, honger ! In een plaatselijke pub aten we voor £5,99 een Rodeo Burger - hamburger met frietjes en groenten (amai, mijn maag zat wel vol daarna …).
Omdat het nog te vroeg was om al terug te gaan naar de boot en omdat Stefan een ansichtkaartje en kadooke voor z’n ouders wilde gaan kopen zijn we te voet tot in Ipswich gewandeld. Toch nog een flinke wandeling, en dat met mijn reeds pijnlijke voeten. Auwauwauw … Spullen gekocht, dan snel naar de bushalte. Dju, bus natuurlijk net gemist … een half uurtje wachten tot de volgende komt. Om de tijd te doden zijn we een ijsje gaan eten en hebben we een postkantoor gezocht om Stefan z’n kaartje op te kunnen sturen. En toen de bus er dan uiteindelijk was bleek deze niet tot aan Woolverstone te rijden. Miljaar ! We konden wachten tot de volgende bus (meer dan een uur) maar daar hadden we niet echt veel zin in dus namen we de taxi maar. Kostprijs : zowat £ 11,00.
Terug aan boord bleken Wesley en Evi daar al te zijn. Evi was in tussentijd het liggeld gaan betalen, wat voor twee dagen £52,25 bedroeg. Van Marleen en Steffi had ik een sms’je gekregen dat ze nog in Ipswich naar de cinema gingen en dat we dus niet op hen hoefden te wachten voor het avondeten. We hebben dan onder ons gevieren rijst gegeten. ’s Avonds laat ben ik nog een machine was gaan doen … spijtig genoeg was de kledij achteraf nog niet helemaal droog, maar ’t was veel te laat om de droogkast nog een keertje te laten draaien.
Tegen half elf waren Steffi en Marleen terug aan boord en vlak daarna kropen we in bed.
Eerst moesten we nog een klein wandelingetje maken tot aan de straat en daar moesten we nog ongeveer 20 minuutjes wachten tot de bus kwam. We namen met z’n allen die bus maar Stefan en ik zouden bij Fox’s Marina uitstappen om daar in de chandlery (scheepswinkel) één en ander te gaan kopen en natuurlijk ook om wat Oysters te gaan bekijken. Ter info voor de niet-kenners : Oyster is een merk van zeiljachten dat bekend staat voor z’n kwaliteit (en uiteraard ook voor de bijhorende hoge prijs). De anderen reden door tot in Ipswich om de stad te verkennen. Wij hebben 2 Oysters van binnen te zien gekregen, 43 voet lang dacht ik … niet meer van de jongste boten en dat zag je, maar … het zijn Oysters, dus het is kwaliteit !
Na de boten kwam de chandlery. En weet je wie daar ook was (we hebben hun fietsen gezien) ? Dat Nederlandse koppel van de Geronimo ! Toen was het al een flink stuk na de middag, honger ! In een plaatselijke pub aten we voor £5,99 een Rodeo Burger - hamburger met frietjes en groenten (amai, mijn maag zat wel vol daarna …).
Omdat het nog te vroeg was om al terug te gaan naar de boot en omdat Stefan een ansichtkaartje en kadooke voor z’n ouders wilde gaan kopen zijn we te voet tot in Ipswich gewandeld. Toch nog een flinke wandeling, en dat met mijn reeds pijnlijke voeten. Auwauwauw … Spullen gekocht, dan snel naar de bushalte. Dju, bus natuurlijk net gemist … een half uurtje wachten tot de volgende komt. Om de tijd te doden zijn we een ijsje gaan eten en hebben we een postkantoor gezocht om Stefan z’n kaartje op te kunnen sturen. En toen de bus er dan uiteindelijk was bleek deze niet tot aan Woolverstone te rijden. Miljaar ! We konden wachten tot de volgende bus (meer dan een uur) maar daar hadden we niet echt veel zin in dus namen we de taxi maar. Kostprijs : zowat £ 11,00.
Terug aan boord bleken Wesley en Evi daar al te zijn. Evi was in tussentijd het liggeld gaan betalen, wat voor twee dagen £52,25 bedroeg. Van Marleen en Steffi had ik een sms’je gekregen dat ze nog in Ipswich naar de cinema gingen en dat we dus niet op hen hoefden te wachten voor het avondeten. We hebben dan onder ons gevieren rijst gegeten. ’s Avonds laat ben ik nog een machine was gaan doen … spijtig genoeg was de kledij achteraf nog niet helemaal droog, maar ’t was veel te laat om de droogkast nog een keertje te laten draaien.
Tegen half elf waren Steffi en Marleen terug aan boord en vlak daarna kropen we in bed.
Woensdag 21 juli
De meetpaal bij BRightlingsea
Aangezien we vandaag niet zo ver zouden hoeven te varen en we bij het binnenvaren van Brightlingsea, onze volgende haven, toch heel erg rekening zouden moeten houden met het getij vertrokken we pas tegen half 12 ’s middags.
Bij het vertrek was het nog mooi weer maar onderweg werd de lucht alsmaar donkerder en donkerder, wat na een tijdje resulteerde in regen. Maar eigenlijk hebben we chance gehad, want heel erg nat zijn we niet geworden – aan het meeste zijn we ontsnapt. Er stond wel een goed windje dus we hebben wat kunnen zeilen. ’t Was tenslotte een zeilvakantie, niet ?
Bij het binnenvaren van Brightlingsea moesten we erg voorzichtig zijn, er zouden plekken kunnen zijn die te ondiep waren. De dieptemeter werd dus angstvallig in het oog gehouden. Er stond wel een meetpaal bij de ingang, maar daar moest je bijna tegen plakken wilde je de diepte af kunnen lezen … Verdomd handig !
De havenmeester is ons uiteindelijk komen helpen met het vinden van een plaatsje aan de steiger. Druk, daar ! En je moest aan een steiger gaan liggen midden in de rivier, om aan land te gaan moest je met de haventaxi gaan. Jammer genoeg konden wij deze niet oproepen via de marifoon want het desbetreffende kanaal was op onze (Belgische) marifoon niet beschikbaar. Handig hoor !
Om 18u30 lagen we dan op onze plek. Vandaag gezeild : 32 zeemijl. Het liggeld in deze haven was erg laag (£10,00) maar je moest voor de haventaxi wel £1,00 betalen per persoon (heen- en terugvaart). Uiteindelijk hebben we dan toch nog £ 16,00 betaald voor onze overnachting.
We wilden aan land gaan om wat boodschappen te kunnen doen en om onze benen even te kunnen strekken, gelukkig konden we gewoon naar de haventaxi wuiven om ‘m tot bij ons te halen – het was niet ver, de dame zag ons staan wachten. Na het toiletbezoek en de boodschappen hebben we nog een beetje in het stadje rondgewandeld. Wat een troosteloze boel zeg, d’r is geen bal te zien in Brightlingsea … Jammer !
Aangezien we op de steiger geen electriciteit hadden en we onze watertank niet hebben kunnen bijvullen moesten we deze avond met alles heel zuinig zijn. Het leven zoals het is op de Croeso !
Nog een grappige anekdote : ’s avonds, het was al donker, komt er een andere charterboot binnenvaren, één van de firma “Elite Sailing”. Elite … maar ze verliezen wél hun fender bij het vastmaken daarvan ! :-D Dat kunnen wij beter hoor ! Voor de zeil-leken : een fender is een soortement botsballetje dat je buiten boord hangt om als bumper te dienen tussen boot en wal - opdat je boot niet beschadigd geraakt.
Bij het vertrek was het nog mooi weer maar onderweg werd de lucht alsmaar donkerder en donkerder, wat na een tijdje resulteerde in regen. Maar eigenlijk hebben we chance gehad, want heel erg nat zijn we niet geworden – aan het meeste zijn we ontsnapt. Er stond wel een goed windje dus we hebben wat kunnen zeilen. ’t Was tenslotte een zeilvakantie, niet ?
Bij het binnenvaren van Brightlingsea moesten we erg voorzichtig zijn, er zouden plekken kunnen zijn die te ondiep waren. De dieptemeter werd dus angstvallig in het oog gehouden. Er stond wel een meetpaal bij de ingang, maar daar moest je bijna tegen plakken wilde je de diepte af kunnen lezen … Verdomd handig !
De havenmeester is ons uiteindelijk komen helpen met het vinden van een plaatsje aan de steiger. Druk, daar ! En je moest aan een steiger gaan liggen midden in de rivier, om aan land te gaan moest je met de haventaxi gaan. Jammer genoeg konden wij deze niet oproepen via de marifoon want het desbetreffende kanaal was op onze (Belgische) marifoon niet beschikbaar. Handig hoor !
Om 18u30 lagen we dan op onze plek. Vandaag gezeild : 32 zeemijl. Het liggeld in deze haven was erg laag (£10,00) maar je moest voor de haventaxi wel £1,00 betalen per persoon (heen- en terugvaart). Uiteindelijk hebben we dan toch nog £ 16,00 betaald voor onze overnachting.
We wilden aan land gaan om wat boodschappen te kunnen doen en om onze benen even te kunnen strekken, gelukkig konden we gewoon naar de haventaxi wuiven om ‘m tot bij ons te halen – het was niet ver, de dame zag ons staan wachten. Na het toiletbezoek en de boodschappen hebben we nog een beetje in het stadje rondgewandeld. Wat een troosteloze boel zeg, d’r is geen bal te zien in Brightlingsea … Jammer !
Aangezien we op de steiger geen electriciteit hadden en we onze watertank niet hebben kunnen bijvullen moesten we deze avond met alles heel zuinig zijn. Het leven zoals het is op de Croeso !
Nog een grappige anekdote : ’s avonds, het was al donker, komt er een andere charterboot binnenvaren, één van de firma “Elite Sailing”. Elite … maar ze verliezen wél hun fender bij het vastmaken daarvan ! :-D Dat kunnen wij beter hoor ! Voor de zeil-leken : een fender is een soortement botsballetje dat je buiten boord hangt om als bumper te dienen tussen boot en wal - opdat je boot niet beschadigd geraakt.